In de middag van het leven

Het is een bekend gezegde: iedereen wil oud worden, maar niemand wil oud zijn. Bij de term oud zijn hebben we allerlei associaties, zoals stilstand, afgeschreven zijn of het ontbreken van dynamiek. Voelen ouderen zich nog wel gerespecteerd? In het maatschappelijk verkeer wordt er immers op gehamerd dat ouderen steeds minder een intrinsiek en waardevol onderdeel zijn van het alledaagse leven en dat afbouwen en terugtreden daarom het beste is.

Bij iedereen wil oud worden daarentegen, denken we aan zo lang mogelijk gezond deelnemen aan de samenleving en betrokken blijven bij wat ons dierbaar is. Deze existentiële dimensie is van grote betekenis, want zij geeft het leven blijvend inhoud en diepgang zodat ook het verlangen naar innerlijke groei voortgang kan vinden. We kunnen dat verlangen en die behoefte onder meer vorm geven door onze vroegere wederwaardigheden te ‘verzilveren’ en als een moderne alchemist ‘goud te maken’ van onze levenservaringen.
Zoals met alle vaardigheden die we in het leven eigen maken, vraagt ook het omsmeden van onze levenservaringen tot goud om inzicht en oefening. Daarmee wil dit boekje behulpzaam zijn!

Gabriël Prinsenberg zet zich intensief in om het biografisch leren en werken als een methode voor onderwijs, vormingswerk en hulpverlening te introduceren. Hij deed dat lange tijd in het hoger beroepsonderwijs en heeft in Nederland, België en Duitsland seminars en meerjarige opleidingen in biografisch werken gegeven. Thans is hij docent bij HOVO Utrecht/ Amersfoort en opleider bij Instituut Labyrint.
 

Recensie

• Artikel José Franssen