De 30 jaar dat het tijdschrift voor Participatie en Herstel inclusief zijn voorgangers nu bestaat, beslaat een periode van omslag in het denken over wat psychiatrische rehabilitatie eigenlijk is: het ondersteunen van het herstel in alle dimensies: klinisch, persoonlijk en maatschappelijk. Herstel ondersteunen in de zorg betekent aandacht hebben voor empowerment, destigmatisering en verbinding, en ruimte bieden aan ervaringskennis en ervaringsdeskundigheid. Nadrukkelijk wordt ook naar de omgeving van de cliënt gekeken als belangrijke bron van herstel.
Dit lustrumnummer blikt terug op die dertig jaar met onder meer een artikel dat uit ingezonden verhalen bestaat (‘beschrijf jouw persoonlijke anekdote over herstel’) en een verslag van een Ronde Tafel met experts over drie actuele thema’s (stigma en inclusie; rehabilitatie en herstelondersteunende zorg; professionalisering en ervaringsdeskundigheid) die als een rode draad door de laatste decennia lopen. En wat heeft dat cliënten gebracht?
Andere experts, al dan niet vroeger verbonden aan het tijdschrift (zoals Jos Dröes, Dirk den Hollander, Jean-Pierre Wilken, Norbert Wijnhofen, Jack van der Kruijs, Jaap van der Stel) geven een reflectie op dit Ronde Tafel verslag.
Verder is er plaats ingeruimd voor een verslag van het afscheidsymposium van Jaap van Weeghel, die als directeur wetenschap van kennisinstituut Phrenos en bijzonder hoogleraar Rehabilitatie en participatie bij ernstige psychische aandoeningen een belangrijke rol heeft gespeeld in het vakgebied van participatie en herstel in de afgelopen decennia. Bovendien is hij voormalig redactielid van ons blad. Hij geeft onder andere de ideeën mee die mensen met psychische aandoeningen de afgelopen 40 jaar goed hebben geholpen, en die nog zeker tien jaar mee kunnen.
Petra Hunsche doet een journalistieke verkenning naar de geschiedenis van de cliëntbeweging in de ggz na 2000. De rubriek Beeld is vanwege het jubileum op een bijzondere wijze met medewerking van de eigen redactieleden ingevuld. Om de geest verder te prikkelen, bevat het lustrumnummer enkele bijdragen die alternatieve perspectieven op herstel bieden. Zo kijkt Bram Vreeswijk er via de bril van Spinoza naar en breekt Vadim Telukov een lans voor het toevoegen van een objectief ‘herstelmechanisme’ aan ons denken over en kijken naar herstel. In een helicopterview bestrijkt dit lustrumnummer niet alleen de breedte, maar ook de diepte van het werkveld. En kijkt vooruit!