Ik ben verantwoordelijk voor de huidige dag van mijn leerlingen. Ik heb niet het recht om hun toekomstige lot te beïnvloeden of me daar mee te bemoeien. (Janusz Korczak)
Hoe komt het toch dat wij bij de opvoeding de toekomst steeds centraal stellen in plaats van
het heden, terwijl voor het kind het leven zich in het hier en nu afspeelt en het geen idee heeft wat het zich bij ‘later’ moet voorstellen?
De beroemde Joods-Poolse pedagoog Janusz Korczak (1878-1942) was daar duidelijk over:
Elk kind heeft recht op de dag van vandaag en de kindertijd is geen voorbereiding op de
volwassenheid, maar een volwaardige periode in het leven van ieder mens. Natuurlijk staat
het leven van een kind in het perspectief van later, maar de opvoeder is er in de eerste
plaats verantwoordelijk voor dat het kind vandaag tot zijn recht kan komen.
Misschien geeft dit wel lucht aan al die mensen die zuchten onder de enorme prestatiedruk
in onderwijs en opvoeding, waarin gescoord moet worden zodat kinderen in de toekomst
meer kansen zouden hebben. Maar wat is dan eigenlijk een ‘gelijke kans’ en waarop zou je
precies kans moeten maken, vraagt Leone de Voogd zich af in dit boek. En die ‘thuiszitters’
dan?
Verschillende auteurs, waaronder Luc Stevens en zijn kleindochter Mijntje, Joop Berding,
Bart Heeling en andere schrijvers, kinderen en jongeren geven hun dilemma’s weer en
beschrijven de mogelijkheden om de dag van vandaag centraal te stellen in de opvoeding.
Een prachtige inspiratiebron voor iedereen die dagelijks met kinderen omgaat!