Uitgeverij SWP

Er bestaan verschillende ideeën en vooroordelen over mensen met autisme. Steeds vaker worden ze bijvoorbeeld geïdealiseerd afgebeeld in films en romans. De personages beschikken dan over een bijzonder talent of unieke passie. Tegelijkertijd is de term ‘autistisch’ ons dagelijkse vocabulaire ingeslopen en worden personen die niet volledig voldoen aan de maatschappelijke of sociale norm snel afgeschilderd als autist. 

Eén op de twintig mensen is slachtoffer van huiselijk geweld. Eén op twintig! Dat aantal is bizar hoog. Het betekent dat bijna iedereen wel een kennis heeft die thuis geweld ervaart – waarschijnlijk zelfs meerdere! Dat maakt ons allemaal omstanders. Maar wat kunnen we eraan doen? Huiselijk geweld is moeilijk vast te stellen, omdat de huiselijke sfeer vaak afgeschermd en privé gehouden wordt.

Het begrip ‘aanraken’ draagt niet bepaald een positieve lading, zéker niet als het betrekking heeft op kinderen. Maar met aanraking is op zichzelf niks mis. Sterker nog, kinderen hebben bepaalde aanrakingen juist nodig om te kunnen groeien, gezond te blijven en zich te ontwikkelen. Kinderen bij wie de huid niet voldoende wordt aangeraakt, kunnen een leerachterstand krijgen en zijn vaak minder sociaal. Kleine aanrakingen kunnen al een wereld van verschil maken. Maar hoe pak je zoiets aan op de kinderopvang?

Veel jongeren hebben moeite met het bepalen van hun identiteit, of ervaren stress bij het maken van belangrijke keuzes. Het boek Ruimte om te groeien is geschreven voor professionals die werken met jongvolwassenen. Het laat zien hoe je adolescenten in dit soort kwesties het best kunt adviseren, waarbij het stimuleren van hun persoonlijke capaciteiten centraal staat.

Meertaligheid wordt vaak gezien als een bedreiging voor de taalvaardigheden van kinderen. Het idee bestaat dat kinderen een achterstand in het Nederlands krijgen als thuis een andere taal wordt gesproken. Maar klopt dat wel?