Binnen hulpverleningsorganisaties hebben professionals, teams en afdelingen verschillende voorkeuren voor interventies, (behandel)methodieken en aanbod. Dit levert een rijk palet op, maar leidt eveneens tot versnippering. Zo ontstaan er bijvoorbeeld initiatieven omdat een aantal collega’s hier enthousiast over zijn, en verdwijnen deze weer zodra zij ermee stoppen. Dat maakt het lastig om structureel te verdiepen en door te ontwikkelen.
Bij Fier is daarom gewerkt aan de formulering van een basiszorgprogramma. Bij een basiszorgprogramma hoort ook het maken van keuzes: wat zijn onze basismethodieken en onze vaste behandelprogramma’s; kortom, wat is het basis- of standaardaanbod? Door dit samen te bepalen, kunnen we zorgen voor continuïteit, kwaliteit en herkenbaarheid. De volgende stap is dan om deze keuzes breed te borgen door opleiding, implementatie en intervisie, zodat ze stevig verankerd raken.
Basiszorgprogramma: de backbone van onze hulp
Het basiszorgprogramma is geen statisch document. Het vraagt dat we blijven investeren in leren, ontwikkelen, onderzoeken, innoveren, reflecteren, opleiden en implementeren. Zo houden we onze kennis actueel, vinden nieuwe inzichten hun weg naar de praktijk en blijven professionals zich ontwikkelen binnen ons expertisegebied. Tegelijkertijd benutten we de diversiteit die Fier kenmerkt: van specialistische GGZ tot social work, van online
hulpverlening tot residentiële zorg, van vrijwilligers tot sociaal ondernemers, en van wetenschappers tot ondersteunende diensten. Juist in die verscheidenheid schuilt de kracht om aan te sluiten bij de uiteenlopende behoeften van (jonge) mensen die leven met de gevolgen van geweld.
Het basiszorgprogramma vormt daarbij de ruggengraat van onze hulpverlening. Het biedt de kaders waarbinnen vernieuwing en ontwikkeling kunnen plaatsvinden, en verbindt disciplines en werkvelden tot één geheel met een gedeelde visie en missie. Het basiszorgprogramma bouwt voort op de geschiedenis, de missie en visie van Fier.
Vanuit dat fundament is onze hoogspecialistische hulp ontstaan.
Dit basiszorgprogramma zien wij als onze nalatenschap, niet alleen voor de organisatie Fier, maar voor vele organisaties in dit domein. Het is het resultaat van vijfentwintig jaar bouwen, vallen en opstaan, leren en vernieuwen. We dragen het over in het vertrouwen dat er verder ontwikkeld en gebouwd zal worden aan duurzame hulp op het snijvlak van zorg en veiligheid, én aan een samenleving die geweld in afhankelijkheidsrelaties niet langer tolereert. Het programma biedt een fundament voor het werk, maar is ook een uitnodiging om te blijven zoeken, vernieuwen en samenwerken. Zo bouwen we aan een beweging tegen
geweld en vóór een samenleving waarin respect, gelijkwaardigheid en veiligheid centraal staan.